Rozdział 15

"Powodzenia Kochanie"

Ed Sheeran - Photograph 

 Obudziłam się niezwykle wyspana. Ból głowy mi już nie doskwierał.Na dole było niezwykle cicho, więc stwierdziłam,że Gregor albo jest na górze albo go nie ma.Poszłam po cichu na górę. W sypialni zastałam skupionego Gregora, oczywiście nawet mnie nie zauważył.

-Nad czym tak pracujesz?-zapytałam, a on prawie podskoczył ze strachu na łóżku.

-Chcesz mnie zabić?-zapytał z udawaną obrazą.Podeszłam i wgramoliłam się na łóżko,przytulając się do jego pleców i brodą opierając się o jego ramię.

-Co ty robisz?Zdążyłeś już wywołać nasze zdjęcia?-zapytałam 

-Kochanie spałaś 5 godzin.-uświadomił mnie- Jak głowa?-zapytał

-Ok. Już mnie nic nie boli.Co ty właściwie robisz z tymi zdjęciami?-zapytałam zaciekawiona.

-Te będę  wklejać do albumu-powiedział pokazując na plik zdjęć-A te wstawimy w ramki i gdzieś powiesimy.-powiedział pokazując na inne zdjęcia.

-To mi się podoba,postawmy je na kominku w salonie- zaproponowałam biorąc do ręki jedno ze zdjęć na którym jesteśmy przytuleni do siebie.

-Też mi się podoba.-powiedział i pocałował mnie w usta.

-Gdzie masz laptopa-zapytałam.

-Leży o tam na stoliku- powiedział wskazując na stolik w kącie pokoju. 

-Muszę wejść i sprawdzić czy gdzieś nie ma naszych zdjęć.-powiedziałam radośnie się do niego uśmiechając.Wzięłam laptopa i wróciłam na łóżko.

-A jak są to co wstydzisz się mnie?-zapytał zrozpaczony.

-Oczywiście,że tak jak ja bym się mogła pokazać gdziekolwiek z takim aroganckim dupkiem-oczywiście żartowałam 

-O już nie żyjesz-powiedział i zaczął mnie łaskotać.Nie było już dla mnie ratunku. Łaskotki to moja słaba strona.Mam łaskotki na całym ciele. Na łaskotkach się nie skończyło, zaczęliśmy się całować, a potem Gregor zaczął rozpinać moją koszulę, oczywiście nie protestowałam, ale musiałam się z nim podrażnić.

-A co ze zdjęciami?-zapytałam pomiędzy pocałunkami.

-Później.-opowiedział szybko.

-Jestem głodna może byśmy coś zjedli.-zaproponowałam 

-Później-nie mogłam już wytrzymać i wybuchłam śmiechem.

-A może pójdziemy do galerii.-już nie wiedziałam co mówić.

-Nie teraz-oznajmił kiedy zaczęłam ściągać z niego koszulkę. 

-Wiesz chyba jednak poczekajmy z tym jedzeniem i zakupami,są ważniejsze sprawy-oznajmiłam radośnie.Po chwili usłyszałam mój telefon.-Jeśli to moja mama to się zabiję,-oznajmiłam odrywając się od Gregora i wzięłam telefon z szafki nocnej. Nie patrząc na wyświetlacz odebrałam.
-Słucham.
-Cześć córeczko.-o super co za zmiana. Nie mama ale za to tata.
-Hej tato.
-Chciałem Ci się spytać jak Ci mija, a właściwe Wam pobyt w Zakopanym?- o matko kochana. Mogłam się domyślić,że tata się nie da nabrać. Chyba cała pobladłam bo Gregor zaczął się na mnie patrzeć jakbym zaraz miała umrzeć.
-Skąd wiesz?-zapytałam cicho.
-Przecież widziałem te zdjęcia.Nie dam się nabrać tak jak mama.Kiedy przedstawisz nam Gregora?-zapytał a ja aż wstałam z łóżka z wrażenia.
-Co?-zapytałam
-No skoro jesteście razem to chyba powinniśmy go poznać. Przecież go nie zjemy. Bardzo się cieszę,że jesteś szczęśliwa.-oznajmił radośnie.
-Jak będziemy wracać za parę dni to do was wstąpimy.Błagam nie mów nic mamie. Sama jej wszystko wyjaśnię jak przyjedziemy.
-Dobrze, dobrze. Do zobaczenia córeczko.

-Pa, tato.-pożegnałam się z tatą i zakończyłam połączenie.
Przez chwilę musiałam wszystko sobie poukładać w głowie.Po chwili zrozumiałam,że moi rodzice zaakceptują Gregora, a tata to już z pewnością.

***

20 marca 2016 roku

Planica-ostatni konkurs sezonu 2015/2016

***

-Powodzenia Kochanie-powiedziałam przytulając Gregora i dając mu buziaka w policzek.

-Dziękuję Skarbie. Wiesz,że cię kocham?-zapytał

-Wiem, ja Ciebie też, a teraz już leć i walcz.-powiedziałam.Po chwili Gregor opuścił domek kadry Austrii.Nie wiem jakim cudem udało mi się wytrzymać z tym aroganckim dupkiem ponad osiem miesięcy.Ale wiem jedno te osiem miesięcy to cudowny czas w moim życiu. Wiele się zmieniło...

Zamieszkałam z Gregorem. Tymczasowo zmieniłam pracę. W sezonie zimowym byłam masażystką w kadrze Polskiej.A poza sezonem nadal pracuje w ośrodku. 

-Ciocia Sophie-usłyszałam krzyk małej Lily, córki Thomasa, która właśnie biegła wprost w moje ramiona.

-Cześć szkrabie, a co ty tu robisz?-zapytałam.-Hej Thomas-powiedziałam witając się z Thomasem.

-No przyjechaliśmy z tatusiem dopingować wujka Gregora.-oznajmiła radośnie dziewczynka.

-O to świetnie, wujek będzie bardzo szczęśliwy-Oczywiście Gregor uwielbiał Lily.Zawsze kiedy do nas wpadali z Thomasem, Gregor zajmował się nią jak własną córką.

-Chodź Lily- powiedział Thomas, zdejmując małą z moich ramion.-Idź poszukać wujka Stefana.

-Jest w drugim pokoju i ma słodycze-szepnęłam małej na ucho na co ona tylko się szeroko uśmiechnęła i już pędziła do drugiego pokoju.

-Co tam u was?-zapytał mnie Morgi siadając koło mnie na sofie.

-Dobrze. Po staremu. Moi rodzice nadal ubóstwiają Gregora.Nikt z prasy się nie domyśla,że jesteśmy razem. Żyć nie umierać.-powiedziałam radośnie.

-Ale macie dobrze. Młodzi , zakochani i jeszcze piękni-zachwycał się Thomas.

-Thomas ty masz dziecko, ty nie możesz brać narkotyków, widzisz,że zaczynasz bredzić- powiedziałam,a potem wybuchliśmy nie pohamowanym śmiechem.Rozmowa z Morgim tak mi zleciała,że nawet nie zauważyłam,że zaraz ma skakać Gregor.Postanowiliśmy z Thomasem i Lily wyjść na zewnątrz,żeby lepiej widzieć. W końcu jesteśmy na skoczni więc nie będziemy oglądać skoków na telewizorze e domku.

-Chodź Lily, idziemy bo zaraz będzie skakać wujek Gregor.-oznajmiłam podając rękę małej.

-I co wujek dziś wygra Kryształową Kulę tak jak tatuś?-zapytała zaciekawiona.

-Być może, jeśli będziesz go mocno dopingować to kto wie.-oznajmiłam radośnie. Gregor miał bardzo duże szanse na wygraną całego Pucharu Świata. Musi dziś tylko oddać dwa dobre i dalekie skoki.

*

Półtorej godziny później

*

Stoję sobie sama przy barierce i mocno ściskam kciuki. Gregor właśnie zasiada na belkę. Jest pierwszy po pierwszej serii teraz wystarczy,żeby powtórzył doskonały skok i Kryształowa Kula będzie jego. Strasznie się denerwuję. Boję się jak nigdy czy mu się nic nie stanie.Długo siedzi na belce.

W końcu widzę jak Gregor sunie po rozbiegu Letalnicy. Energicznie wybija się z progu i leci, leci i leci. 

O matko nie wieżę własnym oczom. Gregor pobił rekord tej skoczni i skoczył 250 metrów. Matko kochana on wygrał. Udowodnił,że potrafi się podnieść z dołka. Sam Gregor odpina narty,a koledzy z kadry biorą go na swoje ramiona.Gregor wznosi swoje narty w geście triumfu, a potem zeskakuje z ramion kolegów i o nie  co on robi... zmierza z wielkim bananem na twarzy w moją stronę.Podchodzi do barierek i jednym zgrabnym ruchem je przeskakuję.

-Co ty robisz?-pytam kiedy jest koło mnie i mocno obejmuję mnie w tali przyciągając mnie do siebie.

-Kocham Cię. To dla Ciebie i dzięki Tobie wygrałem tą Kryształową Kulę.- mówi i namiętnie mnie całuje, nie zwracając uwagi na fotoreporterów, którzy masowo zaczynają nam robić zdjęcia.Czyli koniec z ukrywaniem się.

-Kocham cię- mówię kiedy odrywam się od jego ust.-Leć już po tą Kulę.- mówię,a on składa pocałunek na moim ustach i pokonuje barierki biorąc swoje narty i zmierza do kolegów z kadry.

W mgnieniu oka koło mojego boku pojawia się Lily z Morgim.

-Widzę,że koniec z ukrywaniem się- oznajmił radośnie Thomas.

-Jak widzisz. Lily idziemy do domku po wkurzać trochę Stefana-zaproponowałam. Stefan niestety nie brał udziału w dzisiejszym konkursie ponieważ podczas wczorajszych treningów nadciągnął sobie jakiś mięsień i biedaczek ledwo co chodzi.Po chwili siedziałam już na kanapie z Morgim, Lily i  Stefanem.

Nagle do domku wpadł Pieter.Oczywiście gdzie by  nie spojrzeć tam pojawia się Żyła.

- Słuchajcie, dziś o 20:00 w hotelowej restauracji robimy wielką bibę. Obecność obowiązkowa.- oznajmił szybko Piotrek i pobiegł dalej.

Po około dwóch godzinach do domu zawitał Gregor. Wszyscy gdzieś się zmyli więc byliśmy sami. 

-Gratuluję mój mistrzu- powiedziałam zarzucając mu ręce na szyję.

-Dziękuję Kochanie.-powiedział i zaczął mnie całować.Po kilku minutach oderwaliśmy się od siebie.

-Mówiłam Ci już,że świetnie całujesz?-zapytałam ze śmiechem 

-Coś tam wspominałaś- powiedział i dał mi buziaka w usta.

-Wiesz o 20:00 jest impreza. Więc może się wybierzemy.

-Wiem , wiem. Piotrek już chyba ogłosił to całemu światu, ale jest dopiero 15:00 więc spokojnie ten czas możemy spędzić we dwoje, W naszym jakże wygodnym hotelowym łóżku-powiedział kusząco Gregor.

-Chyba przystanę na Twoją propozycję.-powiedziałam szczerząc się do niego. 

Po około pół godzinie, znaleźliśmy się w naszym hotelowym pokoju.

-Telefon wyłączyłaś?-zapytał całując mnie w szyję,a  ja wybuchłam śmiechem.

-Oczywiście- oznajmiłam całkowicie oddając się w ręce Gregora. Moja mama ma bardzo złe wyczucie czasu i często się zdarzało tak,że dzwoniła w nieodpowiednim momencie.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Witajcie.

Przepraszam,że tak późno ale najzwyczajniej w świecie nie chciało mi się pisać przez ten gorąc i mam jakiś dołek. Brak weny kompletny.

To coś powyżej jest straszne, mam nadzieję, że kolejny rozdział będzie lepszy.

Czekam na komentarze ;*