Rozdział 1

Rozdział 1"Nowe mieszkanie, nowa praca i co dalej?"

 Właśnie wjeżdżam na parking pod blokiem , w którym mam teraz mieszkać. Osiedle jest nowoczesne i zadbane. Biorę dwa wdechy i otwieram drzwi mojego samochodu. Zaczynam podziwiać piękne krajobrazy Innsbrucka. Zakładam okulary przeciw słoneczne i rozkoszuje się ciepłymi promieniami słonecznymi.Biorę torebkę i klucze od mojego nowego mieszkania i odważnie kroczę w kierunku odpowiedniej klatki wejściowej. Wbijam pin w domofonie i otwieram drzwi, wchodząc na klatkę schodową. Zmierzam schodami ku górze do mieszkania 27, znajduje się ono na 5 piętrze , czyli na ostatnim piętrze  apartamentowca. Kiedy znalazłam odpowiednie drzwi przekręcam klucz w drzwiach. Po woli wchodzę do środka i sama nie wierze w to co widzę. Mieszkanie jest piękne i nowoczesne. Są dwa pokoje jeden to salon a drugi to sypialnia. W mieszkaniu znajduje się też przestronna kuchnia i łazienka z wielką kabiną prysznicową. Cudeńko już kocham to mieszkanie. Jednak będę musiała poważnie porozmawiać z moim rodzicami , którzy uparli się ,że sami kupią mi mieszkanie. Z pewnością musiało być bardzo drogie. 

Od razu piszę sms'a do mamy :

Do: Mama 

Dziękuję Wam bardzo. Nie musieliście się tak wykosztowywać. Zwykła kawalerka by wystarczyła.

Od: Mama 

Nie masz za co dziękować :)

Do: Mama

Mam , mam. Dziękuje jeszcze raz. Muszę kończyć bo idę obejrzeć moje miejsce pracy. Pa kocham Cię.

Od: Mama 

Powodzenia. Też Cię kocham. Pa. 

 Rozejrzałam się trochę jeszcze po mieszkaniu i postanowiłam wyruszyć w drogę do ośrodka na spotkanie z moim nowym szefem. W ośrodku byłam o 14:30 więc pół godziny przed umówioną godziną. Nowy szef był niezwykle kulturalny i uprzejmi i zaprosił mnie do swojego gabinetu zaraz jak mnie zobaczył. Na początek była luźna rozmowa jak podróż , kawa czy herbata i takie tam nie znaczące sprawy.Przedstawił mnie swojej sekretarce Melanii , która po chwili przyniosła do gabinetu dwie kawy. Szef od razu zaproponował abyśmy mówili sobie po imieniu. W tej firmie każdy zachowuje się jak równy z równym.

-Sophie nie ukrywam, że bardzo się cieszymy z twojego przybycia do nas. Masz duże doświadczenie i jesteś ambitna.Co do Twojej pracy będziesz miała dziesięcioro podopiecznych. Jutro będziesz miał zaledwie 3 osoby. dwie dziewczyny i jednego chłopaka. Lena ma problemy z barkiem , a Mia ze stawem kolanowym.Dziewczyny mają po 20 lat , a Alex to nasz junior ma 11 lat i gra w piłkę nożną jak się możesz domyślić narzeka na ból kostki. Cały plan tygodnia masz tutaj - powiedział podając i jakąś tabelkę- mam nadzieję, że Ci się tutaj spodoba z nami.

- Też mam taką nadzieję. Bardzo się ciesze , że mogę z wami pracować. A w jakich godzinach  pracy mam pracować ?- zapytałam 

-Zaraz ci to wszystko podam . Przepraszam Cię na moment , muszę odebrać.- powiedział podnosząc słuchawkę telefonu. Skończył rozmawiać i zaczął ponownie ze mną rozmawiać.

-Właśnie dowiedziałem się , że stały bywalec naszego ośrodka nabawił się chyba kontuzji. Mówi , że odczuwa ból w plecach. Dam ci go do Twojej grupy , myślę , że się dogadacie. Przyjedzie do Ciebie w poniedziałek o godzinie 14:30. Może być.

-Tak jasne nie ma sprawy. 

-To świetnie tu masz wszystkie potrzebne informacje co do godzi pracy i Twoich podopiecznych.- powiedział podając mi kartki.- Tu proszę dopisz sobie - powiedział podając mi długopis i wskazując miejsce na kartce - nazwisko Gregor Schlierenzauer. To taka nasza duma, mam nadzieję, że kontuzja nie okaże się groźna. - powiedział .

Skąd ja znam to nazwisko. Coś mi to mówi jakbym je gdzieś słyszała, chyba mi się wydawało. Szef chyba zobaczył moją zamyśloną minę.

-Nie wiesz kim jest Gregor? - zapytał 

- No właśnie wydaje mi się ,że gdzieś to nazwisko słyszałam ale nie wiem gdzie.

-To bardzo utalentowany skoczek narciarski. Osiągnął już bardzo wiele, nie interesujesz się skokami? - zapytał  szef troszkę zdziwiony.

- Nie bardzo. Wiem, że w Austrii to bardzo popularny sport ale mnie to jakoś nie kręci. Pewnie gdzieś słyszałam jego nazwisko w telewizji.-powiedziałam.Matko a jak on jest jakiś bardzo znany , a ja nawet nie wiedziałam o jego istnieniu. Stanowczo muszę zacząć oglądać skoki... Poczekam do zimy, przecież mamy dopiero  6 czerwca 2015roku.

-Nic nie szkodzi na pewno się jakoś poznacie i dogadacie.Muszę już niestety kończyć spotkanie z Tobą, ponieważ jestem jeszcze umówiony.Przepraszam Cię bardzo.

-Nic nie szkodzi.Też muszę jeszcze rozpakować wszystkie rzeczy i zaaklimatyzować się w nowym miejscu. 

-Zapewniam Cię , że spodoba Ci się Innsbruck. Powodzenia. I do zobaczenia w poniedziałek. -powiedział szef.

-Dziękuję. Do zobaczenia. - powiedziałam wychodząc z gabinetu.

Jadąc do domu pędziłam jak oszalała , żeby jak najszybciej znaleźć się w domu i zobaczyć kim jest niejaki Gregor. Wpadłam do mieszkania jak oszalała , włączyłam komputer i po pięciu minutach uświadomiłam sobie , że będę pracować Mistrzem Świata , a jednocześnie aroganckim dupkiem. Zapraszamy do piekła. 

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Mamy pierwszy rozdział . Dziękuję bardzo za komentarze pod prologiem i proszę was o pozostawienie również znaku pod 1. 

Mam nadzieję , że wam się spodoba czekam na opinie. :)